تاثیر هشت هفته تمرینات استقامتی بر روی پارانشیم کبد و آنزیم های کبدی

زمینه و هدف: بیماری کبد چرب، نوعی تجمع چربی در سلول های کبدی است که در صورت عدم کنترل، روندی بدخیم را به سمت فیبروز شدن بافت کبد و تخریب سلولی آن طی می کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر بخشی هشت هفته تمرین ورزشی هوازی منتخب بر روی آنزیم های کبد و بافت کبدی در بیماری کبد چرب بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 24 بیمار مرد مراجعه کننده به کلینیک های سونوگرافی شهرستان شوشتر، با تشخیص بیماری کبد چرب بطور در دسترس انتخاب و به دو گروه کنترل (12نفر) و آزمایش (12 نفر) تقسیم شدند. در هر دو گروه میزان آسپارتات آمینوترانسفراز (ast) و آلانین آمینوترانسفراز (alt) سرم خون اندازه گیری و از کبد بیماران سونوگرافی به عنوان پیش آزمون به عمل آمد. سپس گروه آزمایش به مدت هشت هفته تحت تمرینات هوازی منتخب را با شدت 50 تا70% حداکثر اکسیژن مصرفی همراه با افزایش بار فزاینده تمرینی قرار گرفته و در پایان هفته هشتم بار دیگر تصویر برداری سونوگرافی و اندازه گیری میزان آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز خون به عنوان پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. داده ها به کمک آزمون های آماری t مستقل و همبسته و آزمون ناپارامتری من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بعد از 8 هفته برنامه ورزشی هوازی منتخب سطوح پارانشیم منطقه سطحی کبد گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد (001/0p<). میزان آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز سرم خون بیماران در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (05/0p<). نتیجه گیری: تمرین هوازی ورزشی منظم می تواند روش درمانی مناسبی برای کنترل و مراقبت از بیماران کبد چرب باشد.